| Salim Bağcı Şiirleri |
|
BÜYÜK ŞAİR MEHMET AKİF’E Ruhum mütelezziz olur, kalbim şen
Ey vatan şairi seni andıkça.
Eşsiz üslubunun aşığıyım ben,
Badeyi elinden içip kandıkça
Mehmet Akif Bey’i herhangi halde,
Görürsem sarılmış beyaz alda,
Rüyada, ya düşte, yahut hayalde
Çeşmimde harap olup, göz kapandıkça
İstiklal Marşına kim ki erdim der,
Onun davasıdır, benim derdimdir.
Bir çok mısraları dilde virdim der
Her zaman uyurken, ya uyandıkça
İçimde açmıştır birkaç bölümü
O büyük adamın büyük ölümü
O ölüm gününün bu yıl dönümü,
Hasret ateşinde düşüp yandıkça
İlm ile kim mağrur olmazsa eğer
Başlarda taç imiş fazilet meğer,
O baş yükselip ta arşa değer,
Uzanır elbette boy uzadıkça
Bilmem ki odlumu hası muradın
Şiirde, şekerden tatlıdır tadın
Her daim yad olur rahmetle adın,
Öylece bir ölmez nam kazandıkça.
DADAŞ KİMDİR ?
laleli, Sivişli, Top dağlarında,
Binlerce düşmanı kırandır DADAŞ
Büyük bir orduyu gen çağlarında,
Sopayıla karşı durandır DADAŞ.
Kordalı, kamalı, toplu tüfekli,
Atomlu, bonbalı, ufaktefekli,
beş altı aşırma, sıra fişekli
Bir nöbet bekliyen aslandır DADAŞ
Tarihlerlde yoktur misli menendi,
Onu bir ben değil alem beğend
Aslan gibi dedim zaten tam kendi,
Lav saçar sanki volkandır DADAŞ.
Baş eğmez dünyaya gayet tok gözlü,
Vatanı uğruna mert, yiğit sözlü,
Yüksek seciyeli, hem güler yüzlü
keklik gibi seken bir candır DADAŞ.
Dadaş bir kardeşin büğütülmesi,
Tabii bu bizim yurdun şivesi,
İzmir'in, Aydın'ın varsa efesi,
Bizim elde bir kalkandır DADAŞ...
KARAZLI İSMAİL HAKKI BEY’E
Envar-i Hakikat Meydanı içre,
Yek başına çıkan merdane misin?
Bu sırrı nüktenin umması içre,
Gizlenmiş mercan mı, dürdane misin
Nedir sendeki şanü hüsnü an,
Gün gibi görünür vechin her zaman,
İlmi senden alır hep halkı cihan,
Ehli kemallere dilhane misin?
Feda olsun sana bu cismiyle can,
Münevver kalbiniz menbe-i irfan,
Acep bu alemde bir sahip vicdan,
Yoksa bir aşığı ferzane misin?
Süphü mesa badi sabah esende,
Aşkınla nazar kıl bu nesne sende,
Salim Süreyya’yı gel eyle bende,
Dertli gönüllere sırhane misin?
Salim Süreyya BAĞCI
KARASU
Neden böyle hazinhazin çağlarsın ?
bazen de yükselip coşarsın bilmem..
Hangi bir yes ile kara bağlarsın ?
Nereye gitmek için koşarsın bilmem...
Kkalmışsın altında nasıl tesirler ?
Bir çok yıllar geçmiş, bir çok asırlar,
Yazılmış hakkında nazım, nesirler,
Fakat kaç senedir yaşarsın bilmem ?
Toplanmış bir çaysın kanlı yaşlardan,
Kim bilir ne düzler, ne yamaçlardan?
Nice kayalardan nice taşlardan,
Nasıl müşkülatla aşarsın bilmmem...
Bazab bir file olursun fail,
Bazan düz giderssin bazan de mail,
Bazı gün gelir ki olursun zail,
Bazen niçin sığmaz, taşarsın bilmem
Hayranım çayların hüsn-ü anına,
Yurdumu şifadır hasta canına,
SALİM der: Feleğin çark devranına,
Aklım, neden böyle şaşarsın bilmem...
TEŞEKKÜR
HÜSEYİN AVNİ’YE
Bu mukaddes vatanın ey muhterem evladı
Milletine yakışır, tam bir eşsiz önderdin.
Hakikatler uğrunda açtın büyük cihatı,
Metanetle her türlü belaya göğüs gerdi
Ne zenginlik düşündün, ne şöhret, ne de şan
Adeletin uğruna komuştur baş ile can.
Tarih seni tanıyor; idealist kahraman.
Bugün tam manasıyla sen bir vatan perverdin.
Zulmü asla sevmezdin, zalime eğmezdin baş
Karşı gelen soysuza çıkarırdın binbir taş.
Ey rahmetli hemşerim : Hüseyin Avni Ulaş
Hem mükemmel bir insan, eşsiz bir yurt severdin
Sarsılmaz iradenla bir ömür boyunca sen,
Bencillikten vazgeçip kendini yurda veren,
O keşmekeş zamanda, binlerce sırra eren,
Malul gaziler gibi her zaman muzafferdin.
Yüce vasfın etmeye kaleminde yok takat,
Binde birini yazsam hüdam etse inayet,
Telhire ne lüzum var, tanıtmaya ne hacet,
Veciz kelamlarında Türkçülüğe rehberdin.
Manevi huzurunda seni minnetle anar,
Çok şükür arkanızdan rahmetle yad eden var.
Yalnız Erzurum değil, Doğu, Batı her diyar,
Sen ki vatana aşık , çok büyük münevverdin.
SALİM BAĞCI
24.02.1959
HÜRSÖZ
|
|
| Gülçin Serın Şiirler |
|
ANNEME
Bugün de anneler günü yine
Aynı yalnızlık, aynı hüzün düştü içime
Düşlerim seninle geçen o eski günlerimde
Bugün de sensizlikte seninleyim ANNE.
En içten dualarım sana
Şükrediyorum hep, senle dolu rüyalarıma
Biliyorum SEN bendesin
BEN’ se düşlerimle sende
Bulunduğun o yerde
Huzurlu ol ANNE
Gülçin Serin- Hamburg
…….YABANCIYIZ……
Lale bahçeleri çoktan soldu NEDİM’ in
Sevgi sözleri yok oldu YUNUS EMRE’ nin
Kin ve nefretin hükmettiği bir zamandayız
NEDİM’ e, YUNUS’ a yabancıyız.
Düşüncesi yol gösterir ellere MEVLANA’ nın
Hatırlanmaz sevgisi ŞİRİN ile FERHAT’ ın
Belirsiz ve karanlık yolun çıkmazındayız
ŞİRİN`e FERHAT’ a yabancıyız.
Miras kalmamış,nüktedanlığı NASREDDİN hocanın
Hikayelerini pek bilen yok KARACAOĞLAN’ ın
Gülmeyi unutturan sessiz çığlıklardayız
NASREDDİN’ e, KARACAOĞLAN’a yabancıyız.
Geçmişteki daha nice aydın TÜRK büyükler
Vermişler bize en güzelinden sayısız örnekler
Vurdumdumduymazlığın son durağındayız
Dünyanın gözdiktiği değerlerimize yabancıyız.
Aşinalığımız pek yok okuyup yazmaya
Kulak versek yetiyor yalan, yanlış vaazlara
Sözüm ona yirmibirinci yüzyıldayız
İlime, irfana, çağdaşlığa yabancıyız.
Gülçin Serin - Hamburg
ÜMİTSİZLİĞİMİN MİMARI
Sen, kat, kat olan ümitsizliklerimin mimarı
Uykusuz ve karanlık gecelerimin hükümdarı
Sen, geçmişte bıraktığım anılarımın padişahı
Yoksun artık, yaraladığın yüreğimde
Yoksun, bana kabus olan düşlerimde.
Zaman, benden yana geçiyor şimdi de
Sense kaybolup gittin, bu ikiyüzlü zaman içinde.
Sormuyorum dünlerini, bugünlerini, ümitlerini
Sormuyorum, yüreğine misafir ettiklerini
Düşlerinde yaşattığın gecelerinin rengin
Dostlardan öğrendim, bensizliği çektiğini
Pişmanlıklarla beni düşünüp, özlediğini
Oysa, unuttum çoktan, hem seni hem de geçmişi
Gecelerim, yeni bir aşkla, sımsıkı kucaklıyor beni
İlk kez duyuyorum, mutluluğun bana fısıldayan sesini
Yoksun artık, gecelerimde, gündüzlerimde
Yoksun artık, beni ürküten düşlerimde
Sen bensizlikte, ben seven, sevilen bir yürekte
Yaşıyoruz, şimdi benden yana olan
Bu ikiyüzlü zamanın içinde
Gülçin Serin- Hambur
BENİM GİBİ SÖYLE
Başlangıcındayım aşk sınırının
Telaş ve korku sardı yine beni
Titretiyor bak, bütün benliğimi
Söyle!!!!!!
bir adım daha atsam mı, atmasam mı?
Karmakarışık, şu arsız yüreğim
Çelişkide, aşka dair düşüncelerim
Renk değiştirdi sanki ümitlerim
Söyle!!!!!!
kendimi aldatsam mı, aldatmasam mı?
Aşkın sonu ısdırap, çok denedim
Alevlerde yanıp, yanıp küllendim
Toz duman gibi boşluğa serpildim
Söyle!!!!!!
kendimi yine yaksam mı, yakmasam mı?
Tek bir adım kaldı aşk diyarına
Sözüm geçmiyor kendi mantığıma
Bir daha böyle aşk çıkarmı karşıma? Söyle!!!!!!
bir adım daha atsam mı, atmasam mı?
Bu riski tekrar alsam mı, almasam mı?
Gülçin Serin- Hamburg
ÖYLE SEV Kİ BENİ
Öyle sev ki beni, benim gibi
Tutulsun dili zamanın, donup kalsın
Şaşkınlığından, unutsun bizi
Yokedemediği için sevgimizi
Öyle sev ki beni, benim gibi
Uyandıralım uyuyan gönülleri
Utadıralım, lafta “SEVİYORUM”
Diyen sahte sevgilileri
Öyle sev ki beni, benim gibi
V Ürksün sevgimizden aşk acısı
Korkudan dokunamasın bize
Öfkelensin, yerleşemediği yüreğimize
Ah!!! Bir bilsen,
bu kalp sadece sana ait
Öyle sev ve sakla ki beni
Aşkın yaşanmamış derinliğine
Ararsa bulamasın, gelemesin
Ne ayrılık, ne de ölüm bize.
Gülçin Serin-Hamburg
MELEKLER ŞAHIT
Seni düşünüyorum ümitsizliğimde
Susku, yorgun yüreğimle birlikte
Düşlerimi bir bir söylemek istedim
İçimde saklayırp, biriktirdiklerimle
Seni özlüyorum kendi sessizliğimde
Yaşattım hayalını tüm benliğimde
Seni sevdiğimi söylemek istedim
Sözcükler takıldı, kaldı dilimde
|
|
| Müştak Tercanlı |
|
KÖYÜMÜN SOKAKLARI
Ne güzeldi o günler , kahkahalar, şenlikler.
Dökülürdü insanların dudağından gülücükler
Sanki hiç bitmeyecek gibiydi güzellikler
Derin uykularından uyanırken sabahları,
Bir başkaydı benim köyümün sokakları.
Sonbaharda kapılırdı, esen yele, rüzgarlara
Sanki uçup giderdik, başka bir diyarlara
Göremezdik önümüzü, bakamazdık yayalara,
Gelip geçti o günlerin karaları, akları
Bir başkaydı benim köyümün sokakları……
Davar gelir, sinek kaplar , koku sarar her yanı…
Rahatlatır gölgelikler yorgun düşmüş hayvanı…
Süt içecek çocuklar, beklerlerdi o anı
Anaların, ablaların ellerinde tasları, kovaları
Bir başkaydı benim köyümün sokakları.
Hep tempoyla sağılırdı, süt deposu koyunlar.
Kimisi kaçıp durur, kimisinde oyunlar,
Yorgun, bitkin düşerdi, ablalar ve analar
Damla damla terlerdi ,elleri şakakları.
Bir başkaydı benim, köyümün sokakları.
Çiftçileri akşam olur dönerdi tarlasından
Sokakları inim inim inlerdi sevdasından
Ayranını yudumlar, hiç durmadan tasından
Kalmazdı tasaları, geçerdi merakları
Bir başkaydı benim , köyümün sokakları
Sokaklardan sevdalılar sıra sıra geçerdi,
Kimisi kafa çeker, kimisi sigara içerdi.
Kimileri taranır, ellerinde tarakları…..
Bir başkaydı benim köyümün sokakları
Kokulardan belliydi, ne yemeğin piştiği
Sevdalının yediği, ayranını içtiği
Yorgun, bitkin bir halde sokağından geçtiği
Gecesi bir başkaydı, başkaydı şafakları,
Bir başkaydı benim, köyümün sokakları.
GİTTİN GİDELİ
Tutunca sıcacık ellerini İçim kavuldu birden
Titrettim gönül tellerini Ama ne gelir elden.
Bırakmadım sıkıca tutum, okşadım
Bakamadım gözlerine, Kendimi ruyada sandım.
İnandım hep sözlerine İçten içe hep yandım.
Söyledim seni ne çok sevdiğimi
Kısık sesle bende seni
Döküldü dudaklarından Kucaklamak istedim.
O incecik belinden Öpmek istedim seni
Öp çıkmadı dilinden Tutuşalım elele,
Çıkalım bu şehrin en yüksek tepesine
Gözlerimiz bakışlarımızla kesişsin.
Karışsın nefesim nefesine, Kulak versem sesine
İstemem ruzgarlar okşamasın bedenini
Sıkıca sarıl bana, uzak tutma kendini.
Biliyorum gideceksin sen bu şehirden.
Mahsun mahsun bakacağım peşinden
Belki içime göz yaşlarımı akıtacağım
Yavaş yavaş hareeket ederken
Soluk renkli otobüs Dizlerimde ferman
Gözlerimde derman kalmıyacak
Ve sen yoksun artık bu şehirde
Ben senin hayaline yaşayıp Oturup kalacağım
Kalacağım yine sensiz bu yerlerde.
Söndüremiyecek dereler ateşimi
Arıyacağım denizimi, ayı ve güneşimi
Ayrılıklar neden ise Hiç bırakmaz peşimi
Ama sen ömrünce Unutamıyacaksın beni
Kalbimin derinliklerinde yatıyorsun,
Kovamazsın sen arkandan geleni
Unutmak.. unutmak mümkün mü ?
Unutamam ki ben seni. Yalnız bıraktın beni...
KIZIMA
NE ÇİLELER ÇEKTİN SEN
NELERE KATLANMADIN
ÇİZDİĞİN HEDEFLERE
YÜRÜDÜN ADIM ADIM
ENGELLER TANIMADIN
HİÇ BİR ŞEYDEN YILMADIN
İNNANIYORUM SANA BEN
HEP YAZILACAK ADIN
Müştak TERCANLI
|
|
|
SENİ ANDIM
Seni andım yine dün,
Pencerene bakarak
Karanlıktan ağır ağır,
Aydınlığa çıkarak
Yorgun düştüm, hayal ettim,
İnan seni anarak
Gittin artık ne diyeyim,
Bırakıp burda beni
Sırma saçlarını usanmadan,
Yorulmadan okşadım
Mutluluğa kucak açtım,
Yürüdüm adım adım
Ne çok koştum ben peşinden,
Sonunda yakaladım
Gittin artık ne diyeyim,
Bırakıp darda beni
Şimdi artık ellerinsin,
Ruhun dende olsada
Saçlarına yağmur yağsa,
Gözün yaşla dolsada
İhtiyar olupta senin
Güzel yüzün solsada
Gittin artık ne diyeyim,
Bir kere sorda beni
Yorulmam peşinden
Her an koşsamda
Ayyrılsan da eşinden
Sararıp solsanda
Ayından, güneşinden
Mahsun kalsanda
İnan yinede unutamazsın
Unutamasın beni
Elimde değil, ne yapayım
Sevdim işte, sevdim
Umutsuzca seni.
Facebook'tan alıntı Müştak İsmailhakkkıoğlu
|
|
